Τη Λιβύη τη σκέφτηκε πριν τα πει αυτά;
Γράφει: Άρης Δημητρακόπουλος.(Αρχικό κείμενο 00:13) Σε μία απερίσκεπτη και επικίνδυνη δήλωση προχώρησε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης Γιώργος Κουμουτσάκος, ο οποίος χαρακτήρισε «εχθρική» την τοποθέτηση του εκπροσώπου του Βλάντιμιρ Πούτιν, Ντιμίτρι Πεσκόφ, για την Αγία Σοφία.
«Έχω περάσει σε μία φάση του πολιτικού μου λόγου πλέον. που δεν μπορώ να κρύβομαι. Θεωρώ πως αυτή η δήλωση δεν ήταν μόνο ατυχής αλλά μία σχεδόν εχθρική δήλωση» τόνισε ο κ Κουμουτσάκος μιλώντας στο blue Sky.
«Θεωρώ ότι ο λόγος έχει να κάνει και με την αναγνώριση της ανεξάρτητης ουκρανικής εκκλησίας από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης», πρόσθεσε ο κ. Κουμουτσάκος.
Άραγε έχουν αναλογιστεί στην κυβέρνηση ότι αν διαπραγματεύονται με τον Ακίλα Σαλέχ και τον Χαλίφα Χαφτάρ για ανακήρυξη ΑΟΖ και ακύρωση του τουρκολιβυκού συμφώνου είναι επειδή η Ρωσία έστειλε αεροπλάνα, εθελοντές και οπλικά συστήματα που σταμάτησαν την επέλαση της Άγκυρας και γενικώς είναι το βασικό στήριγμα της Βεγγάζης απέναντι στην Τουρκία;
Αυτό άραγε το σκέφτηκε ο κ.Κουμουτσάκος πριν αποφασίσει να δείξει το «σκληρό» του πρόσωπο; Τόσα χρόνια που ασχολείται με την εξωτερική πολιτική δεν γνωρίζει πως οι λέξεις φέρουν μία ιδιαίτερη βαρύτητα, ιδιαίτερα λέξεις όπως «εχθρός»;
Εδώ καλά-καλά η Ελλάδα δεν χαρακτηρίζει «εχθρό» ούτε την Τουρκία!
Πράγματι, η δήλωση Πεσκόφ για την Αγία Σοφία δεν ήταν ευνοϊκή για τη χώρα μας αλλά ούτε και «εχθρική», απλά προσπάθησε να υποβαθμίσει το ζήτημα, όπως έκαναν τόσο η Γερμανία, (που το χαρακτήρισε μη πολιτικό ζήτημα), όσο και οι ΗΠΑ, εκεί γιατί δεν έκανε «σκληρές» δηλώσεις ο κ.Κουμουτσάκος;
Διότι δεν γίνεται όταν Ευρωπαίοι, Γερμανοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι να μας ζητούν να μοιράσουμε το Αιγαίο, να είναι άλλη μία συνηθισμένη ημέρα και όταν η Ρωσία σε ένα ζήτημα το οποίο δεν άπτεται των γεωπολιτικών συμφερόντων της χώρας παίρνει μια -πράγματι- ουδέτερη στάση να χαρακτηρίζεται εχθρική.
Δηλαδή οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ και του ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ υπέρ της φιλότουρκης κυβέρνησης Σαράτζ πως θα έπρεπε να χαρακτηριστούν;
Και δηλαδή τι περίμεναν στην κυβέρνηση; Πως δεν θα επιδιώκουν καμία ουσιαστική επικοινωνία κι επαφή με τη Μόσχα, ακόμα και για θέματα που τα συμφέροντά Ελλάδας-Ρωσίας ταυτίζονται, μη τολμώντας ούτε να σηκώσουν τα τηλέφωνα, και το Κρεμλίνο θα τρέχει από πίσω τους να τους υποστηρίξει;
pronews.gr
